Nacht

Het is al laat
De nacht die lacht
Het is al laat
De nacht verzacht

De nacht geeft macht
Om ondoordacht
De wereld te verachten

Dag en nacht

Ik ben de koning van de nacht
Hier in mijn gouden toren
Ik zie de sterren van de stad
Mijn licht gaat er in verloren

In de reflectie van het glas
Weerspiegelt slechts mijn 15 watt
Hoog in mijn vergulde vesting
Ontleed ik mijn verborgen schat

Mijn hart tikt strak de uren weg
De slagen zijn te horen
Ik doe mijn ogen dicht en bid
Dag dag, maak mij herboren!

Avondgebed

Neem mijn spullen
Neem mijn baan
Neem mijn status
Mijn bestaan

Neem mijn angst
En neem mijn pijn
Neem mijn lach
Mijn schone schijn

Maar laat daar ergens
Diep van binnen
Nog wel de liefde
Levend zijn